Buława

Prawdziwy żołnierz musi mieć                    a
co najmniej męską, silną płeć                      a
a na niej plecak – tak na dobrą sprawę         a, A7, d
w plecaku tym drobiazgów sto                    d
lecz najważniejsze to jest to                        a
by żołnierz oprócz nich miał też buławę      E, a, A7

I chociaż wiatr i mróz i śnieg
choć w plecy go musiała gnieść
to on przenigdy z nią się nie rozstawał
choć jako cywil babiarz był
to teraz o nich ani śnił
bo zamiast dziewczyn w snach była buława

I trudy marszu dają znać
i coraz ciężej, psia go mać
tak dalej iść – to bardzo trudna sprawa
gdy z sił już miał opadać, wnet
opróżnił plecak – dalej szedł
lecz na dnie nadal tkwiła w nim buława

Po paru dniach karabin też
w przydrożnym rowie porósł mech
i obok hełm zarastał także trawą
i nawet plecak zginął gdzieś
a żołnierz wciąż przed siebie szedł
jak starzec podpierając się buławą

Aż kiedyś w końcu opadł z sił
sterane nogi w drogę wbił
choć trąbki głos już wzywał go od rana
a on nie mogąc dalej iść
niemocy gorzkie łykał łzy
– buława jednak dalej poszła sama…